Beagle

                                  Beagle

Historia rasy:
 Rasa angielskich psów gończych istniejąca w XIV wieku, używana do polowań w sforach na lisy i zające, , powstała najprawdopodobniej z krzyżówek francuskich psów gończych harrierów z terierami. Istnieją dwie teorie pochodzenia rasy beagle. Pierwsza, do której skłaniali się Bourdon i Dutheil na postawie starożytnych dzieł Ksenofonta , mówiła o antycznych praprzodkach greckich psów gończych. Trafiły one z rzymianami do Anglii , gdzie krzyżowały się z psam Normanów. Druga teoria odnosi się do dwóch ras psów gończych pochodzących z południaFrancji - Gaskonii i Saintonge Dały one początek psom nazywanym southern hound, które przybyły do Anglii z kontynentu w okresie wojny stuletniej. Najczęściej bywa tricolor, czyli czarno-brązowo-biały, przy czym biel występuje zawsze na końcu ogona i w postaci eleganckich skarpetek. Maluchy rodzą się czarno-białe i wybarwiają przez cały pierwszy rok życia, niekiedy nawet dłużej.

Jakie są beagle?
 Beagle jest energiczny, wesoły i przyjazny, uwielbia zabawy z dziećmi i pozwala im bez protestu tarmosić się za mięciutkie, zwisające uszy. Łatwo zaprzyjaźnia się też z innymi zwierzętami włączając koty. Ze względu na niewielki rozmiar, brak agresji, ciche zachowanie i zdrową budową ciała, umożliwiającą wchodzenie po schodach. Ponadto krótki włos nie wymaga pielęgnacji, a w okresie linienia wystarczy podczas spaceru po prostu starannie psa wyszczotkować.
Beagle jest wszystkożernym łakomczuchem i nie ma dna, trzeba więc dbać, aby nadmiernie nie utył. Beagle należą do psów mogących posiadać problemy z nadwagą. Właściciel beagla powinien zapewnić mu sporo ruchu i atrakcyjne zabawki na czas samotnego pobytu w domu .
 Beagle są cudowne. Jeśli poświęcisz mu swój czas i uwagę, nauczysz zasad kulturalnego współżycia w rodzinie, zapewnisz mu odpowiednią dawkę ruchu i uczucia – zakochasz się na wieki.

   

 PRECZYTAJ, ZANIM KUPISZ BEAGLE!

     Jeśli nie masz czasu na kontakt, pozytywne szkolenie, zabawę: daj sobie spokój z beaglem. Kup psa z grupy psów ozdobnych – one wymagają mniej ruchu i uwagi, albo kup lub adoptuj kota.

 

Ale jest jeszcze jedna, istotna sprawa. Wybór hodowli, która naprawdę jest domowa, nie tylko z nazwy, upozowanych zdjęć i pięknych słówek. Nie bądź naiwny, przeczytaj zanim podejmiesz decyzję. O kwestii rodowodu możesz przeczytać w moim tekście „prawdy i mity”, teraz kilka słów o dramatycznej sytuacji psów, których rasa stała się modna i o konsekwencjach wyboru hodowli.
Beagle jako rasa modna są rozmnażane przez PRODUCENTÓW psów, w skandalicznych warunkach, w brudnych, ciasnych kojcach, piwnicach, chlewikach i starych budynkach gospodarczych. Byłam, widziałam, choć wolałabym nie widzieć.
Szczenięta wychowywane w takich warunkach, pozbawione kontaktów z człowiekiem i podstawowej socjalizacji, po kojcowych rodzicach, NIGDY nie spełnią Twoich oczekiwań. Chcesz mieć przyjaciela, a kupisz skrzyżowanie psa autystycznego z psem z ADHD.
W ogłoszeniach są piękne słowa i zdjęcia szczeniaczków na fotelach i kanapach , ale rzeczywistość jest zupełnie inna.

Zanim kupisz psa weź pod uwagę, że:

• pies po rodowodowych rodzicach to NIE to samo, co pies z rodowodem, a pies z rodowodem Związku Kynologicznego w Polsce to pies z jedynym naprawdę wiarygodnym rodowodem

• kto oferuje psa „rasowego” bez rodowodu, żeruje na ludzkiej niewiedzy i naiwności,

• pies rasowy, to pies z rodowodem, czyli udokumentowanym pochodzeniem, ale odkąd obowiązuje ustawa, zabraniająca rozmnażania psów bez rodowodu, powstały stowarzyszenia powołane do życia aby ustawę obejść. Stowarzyszenia te wystawiają prywatne rodowody o wartości bardzo problematycznej,

• kupno psa z rodowodem Związku Kynologicznego nie zobowiązuje do udziału w wystawach, ale gwarantuje że otrzymasz beagle, a nie produkt beaglopodobny,

• psy rodowodowe podlegają selekcji Związku Kynologicznego, dzięki czemu znacznie rzadziej występują dziedziczne choroby genetyczne i wadliwy charakter,

• hodowle zrzeszone w Związku podlegają nadzorowi (np. jeden miot w roku i zawężone granice wiekowe rozrodu dla suczek, aby ich nadmiernie nie eksploatować, kontrola miotu i jego protokołowana ocena itp),

• psy, które nie spełniają kryteriów Związkowych jako wadliwe, są rozmnażane przez pseudohodowców, a ich potomstwo sprzedawane jako „rasowe bez rodowodu” i „po rodowodowych rodzicach”, ewentualnie rejestrują się w nowych społecznych stowarzyszeniach

• pseudohodowcą kieruje chciwość, nie dobro psa: wycieńczone suki rodzą przy każdej cieczce, a potem często są bez skrupułów likwidowane,

• szczenięta żywione są byle jak i byle czym i sprzedawane znacznie za młode np. pięciotygodniowe.

  
 Jak dbać o beagle?
 Pielęgnacja Beagle nie należy do trudnych. Nie oznacza to jednak, że nie wymagają one żadnych kosmetycznych zabiegów. W pielęgnacji Beagla należy zwrócić szczególną uwagę na kilka podstawowych spraw.

Sierść u psa Beagle

Rasa ta linieje przez okrągły rok. W okresie intensywnej wymiany włosia najlepiej jest przygotować mieszkanie tak, by czyszczenie domu z sierści nie było uciążliwe dla właściciela czworonoga.

Pomimo krótkiego włosia beagle należy szczotkować regularnie. Przynajmniej raz w tygodniu przeczesać gumową szczotką, by usunąć martwy włos. Można również stosować kwasy OMEGA 3, 6 oraz 9, dzięki którym futro będzie lśniące.

Psa tej rasy należy kąpać, co najmniej raz na pół roku oraz przy nieprzewidzianych zabawach w błocie. Za nim polejemy wodą naszego pupila, musimy zabezpieczyć jego uszy kłębuszkiem waty. Czynność ta uchroni Beagla przed grzybicą małżowiny usznej. Po każdej kąpieli warto również delikatnie wytrzeć wnętrze uszu, podobnie jak podczas zwykłego czyszczenia. Myjąc Beagla najlepiej używać dobrych i droższych szamponów dla czworonogów, unikniemy wtedy problemów alergicznych. Psiaka należy dokładnie spłukać wodą, ponieważ pozostawiony na nim kosmetyk może spowodować świąd skóry. Ważne jest również, by po każdej kąpieli Beagla dokładnie wyczesać.

Jak zachęcić psa do regularnego szczotkowania włosia?

Zanim zaczniemy czesać swojego pupila, wyznaczmy mu jedno stałe miejsce do pielęgnacji sierści. Nie przerywajmy mu zabawy, snu. Zawołajmy go spokojnym, wesołym głosem. Postawmy psiaka w ustalonym miejscu i delikatnie zacznijmy szczotkować. Stopniowo możemy zwiększać ucisk gumowej rękawiczki oraz energiczność ruchów. W między czasie mówimy do psa oraz od czasu do czasu dajemy mu dla zachęty smakołyka. Dzięki takim czynnościom nasz Beagiel pokocha cotygodniowe zabiegi kosmetyczne.

Nie możemy również zapomnieć o regularnym odrobaczaniu naszych czworonogów. Pranie posłania, odkurzanie mieszkania oraz spryskiwanie odpowiednimi środkami naszych podopiecznych zmniejszy ryzyko zapchlenia, zakleszczenia lub zarobaczenia psa.

Specjalne szczotki do szcotkowania

Beagle pielęgnacja uszu

Z powodu zwisających uszu Beagle są narażone na różne infekcję. Najczęściej psy te chorują na zapalenie małżowiny usznej. W związku, z czym bardzo ważne jest cotygodniowe lub częstsze sprawdzanie narządów słuchowych czworonoga. Do czyszczenia uszu używa się specjalnych środków w płynie. Na polskim rynku można znaleźć wiele dobrych kropli, a ich stosowanie nie wiele się od siebie różni. Przed każdym zastosowaniem preparatu warto zapoznać się z ulotką oraz instrukcją używania. Najczęściej zakrapiamy każde ucho kilkoma kroplami danego środka. Masując nasadę ucha i chrząstkę rozprowadzamy dokładnie płyn po kanale słuchowym psiaka. Podczas zabiegu z małżowiny usznej może wyciekać nadmiar preparatu, który wycieramy dużym wacikiem po zakończonym czyszczeniu.

Sam zabieg dla psa nie jest bolesny, ale nie należy do miłych. Dlatego Beagla warto od szczeniaka oswajać do pielęgnacji narządu słuchowego.

Jak przyzwyczaić czworonoga do systematycznego czyszczenia uszu?

Tak samo jak w przypadku regularnego czesania nie możemy zapomnieć o nagrodach za dobre sprawowanie. Ważne jest również, by oswoić młodego Beagla do dotykania jego uszu. Delikatny masaż, wywijanie na drugą stronę ucha mogą sprawić, iż czyszczenie narządu słuchowego stanie się dla niego przyjemne. Podczas pierwszych dni pielęgnacji Beagla warto poprosić o pomoc drugą osobę, która przytrzyma nam głowę zdezorientowanego psa.

Uzębienie

Codzienna pielęgnacja jamy ustnej psa rasy Beagle jest bardzo ważna. Preparaty do dbania o uzebienia psa można kupić w każdym sklepie zoologicznym. Na półkach znaleźć można pasty, szczotki do zębów nakładane na palec, płyny do psikania oraz przeróżne kości i pałeczki do gryzienia. Warto również sięgnąć po naturalne środki czyszczące zęby tj. jabłko, suchar lub duża kość z szpikiem. Pod żadnym pozorem nie wolno podawać psu małych kości, ponieważ może je połknąć w całości. Kły Beagla możemy również myć sodą oczyszczoną. Lekko rozcieńczoną sodę nakładamy na gazik lub szczotkę i delikatnie masujemy zęby psa. Na koniec płuczemy wodą pyszczek i nagradzamy naszego pupila. Od czasu do czasu szczotkuj kły tuż przy linii dziąseł.

Wybierając suchy pokarm warto zwrócić uwagę na skład opakowania, ponieważ do karm z górnej półki producenci dodają różnej wielkość granulat. Dzięki większym kawałkom pokarmu, czworonogi mogą czyścić zęby podczas jedzenia.

Łapy i pazury u Beagla

Na koniec warto wspomnieć o pielęgnacji łap psa. Masując opuszki Beagla możemy smarować je wazeliną lub maściami z dodatkiem witaminy A oraz wspomnianej wazeliny. Czynność tą nie wolno zaniedbać zimą, kiedy łapy czworonoga narażone są na odmrożenia oraz sól. Po każdym spacerze należy staranie umyć Beaglowi łapy z soli i piasku rozsypanego na chodnikach. Regularne natłuszczanie oraz przemywanie opuszków psa pozwoli uniknąć ich odmrożeniu oraz bolesnemu pękaniu.

Natomiast skracanie paznokci Beagla powinno odbywać się raz lub dwa razy w miesiącu. Podczas korekty długości pazurów należy uważać by nie obciąć ich zbyt krótko. Do pielęgnacji paznokci używamy obcinarki, nożyczek dla psów rasy małej oraz pilniczka. Warto zainwestować w dobrą obcinarkę do pazurów i specjalny pilnik. Tak jak w przypadku człowieka pilnik służy do wygładzania końcówki paznokcia.

Wychowanie:
 Pomimo swojego uroku zewnętrznego - bo beagle podobają się z wyglądu bardzo wielu ludziom - NIE jest to 'łatwy pies' do ułożenia i wychowania. Jego właściciele bardzo często mają z nim mnóstwo kłopotów i trzeba być naprawdę mega cierpliwym i trzeba wiedzieć ogólnie jak z psami postępować aby wychować sobie grzecznego beagla.


Szczeniaki beagle bywają tak energiczne i z takim temperamentem, że nie działa na nie kara w postaci krzyku - często ludzie piszą do mnie, że na psa nie działa krzyczenie czy mówienie mu 'nie wolno' i odciąganie od zakazanego miejsca czy zakazanej czynności. Pies i tak wchodzi na stół po krześle i nic sobie z tego nie robi, że właściciel na niego krzyczał przed chwilą.
Psy Beagle niewybiegane i znudzone (bez odpowiednich ćwiczeń i zadań do wykonywania na spacerach) będą sprawiały problemy - często dużo wtedy szczekają, niszczą mieszkanie i robią te wszystkie problemy wymienione powyżej. Dlatego podstawowa zasada to dać psu dużo ruchu i dużo zajęć - nie chodzi tu jednak o puszczenie psa luzem do ogrodu lub parku. Chodzi o zorganizowanie na spacerze dla psa ćwiczeń, gdzie pies za dobrze wykonywane komendy będzie dostawał smakołyki a także o zorganizowanie dla psa zajęć z zakresu tropienia czyli szukania nosem ukrytego przedmiotu.