Mops

                                    Mops

Historia rasy:

 W historii mopsa można znaleźć różne hipotezy pochodzenia jego przodków. Najbardziej wiarygodna jest teoria, mówiąca o przybyciu mopsa z Chin szlakiem jedwabnym. Ta rasa, jak donoszą historycy i archeolodzy, mogła być tworzona nawet przez 1000 lat w obrębie Dworu Chińskiego. Odkrywane są szkielety mopsów w starożytnych grobowcach z niemalże każdej dynastii. do wojen opiumowych  mopsy, jak i inne chińskie rasy miniaturowe, mogli posiadać tylko przedstawiciele dworu cesarskich Chin. Za hodowlę poza murami pałacu groziła kara śmierci. Te psy pozostawały przez setki lat tajemnicą zarówno dla świata, jak i samych Chińczyków. Sytuację zmieniły dopiero liczne potyczki wojskowe (w tym wyżej wspomniana wojna) oraz kontakty handlowe brytyjsko-chińskie, dzięki którym Brytyjczycy weszli w posiadanie chińskich małych psów do towarzystwa. W tym okresie zaistniała moda na tego typu psy, które były w posiadaniu m.in. królowej angielskiej.

Jakie są mopsy?

 Psy Mopsy to urokliwe, zabawne i bardzo kochające pieski, które uwielbiają figle i zabawy z opiekunem. Kochają cały świat i wszystkich wokoło siebie. Mogą mieszkać zarówno w domu z ogrodem, jak i małym mieszkaniu – szybko adaptują się do każdych warunków. Są dobrymi towarzyszami dla starszych osob i niepełnosprawnych, gdyż nie mają ogromnego zapotrzebowania na ruch i dostosowują poziom aktywności do trybu życia właściciela.
Psy podążają krok w krok za domownikami, potrzebują ciągłego kontaktu z opiekunem; są bardzo uczuciowe, uwielbiają głaskanie i pieszczoty. Szybko uczą się nowych rzeczy i są podatne na szkolenia. Nie sprawiają problemów wychowawczych, dlatego są idealnymi czworonogami dla osób, które nie mają doświadczenia w prowadzeniu psów.
Mopsy żyją w zgodzie i harmonii z innymi psami i zwierzetami domowymi Zupełnie nie nadają się do pełnienia funkcji obrońców domu – nie są w stanie nikogo ugryźć ani sterroryzować szczekaniem.  

Mówi się o nich "multi in parvo", czyli dużo w małym. A czego jest tak dużo? Oczywiście miłości, wrażliwości, uczucia, przywiązania i bezwarunkowego oddania swojej rodzinie.
Mopsy są bez wątpienia jedna z najbardziej sympatycznych i przystosowujących się ras. Jeżeli szukasz bezproblemowego psa, poważnie zastanów się nad zakupem rasowego mopsika!

Jak dbać o mopsy?
 Mopsy nie są wymagające, a zabiegi pielęgnacyjne ograniczają się do okresowego przemywania sierści.  Jeśli pies nie jest przeznaczony na wystawy, należy go kąpać nie częściej niż raz w miesiącu. Czworonóg ma krótki, lecz długo schnący włos, który lepiej myć na wieczór. Szczotkowanie nie sprawia najmniejszych problemów, gdyż na sierści raczej nie tworzą się kołtuny. Dość uciążliwe bywa jednak szybkie i stosunkowo częste linienie. Właściciel musi ponadto pamiętać o systematycznym czyszceniu zebow, ponieważ rasa ma predyspozycje do odkładania się kamienia nazębnego.

Zdrowie

Zdecydowanie najpoważniejszym problemem zdrowotnym mopsów jest nadwaga, która może stanowić zarówno problem sam w sobie, jak i zaostrzać przebieg innych chorób. Przypadłościami typowymi dla rasy są: nawykowe zwichnięcie rzepki, dysplazja stawów biodrowych, dyskopatia oraz choroba Legg-Calve-Perthesa, czyli aseptyczna martwica głowy kości udowej. Krótki nos u psa sprzyja zwężeniu otworów nosowych, co z kolei powoduje trudności w oddychaniu. Mopsy miewają także problemy z oczami, np. wrzody rogówki, zespół suchego oka czy wywiniętą powiekę.

 Pielęgnacja psa i jej znaczenie

 
Szczeniak przyzwyczajony do zabiegów pielęgnacyjnych nie będzie sprawiał problemów w przyszłości. Pamiętajmy, ze oswajanie psa z widokiem zgrzebła, wacików do uszu czy kropelek do oczu jest podstawowym elementem szkolenia.

 Chyba żaden pies nie lubi kąpieli. W przypadku Mopsa nie należy jednak przeprowadzać ich nazbyt często. Kiedy uznamy, że pies jest brudny, a włos stracił swój blask, warto jednak zabrać pupila pod prysznic. Szampon pielęgnacyjny rozcieńczamy z w odą w proporcji 1:1 i delikatnie wmasowujemy w sierść zwierzęcia. Prysznic nastawiamy na średni strumień, a słuchawkę przystawiamy blisko skóry – dzięki temu wypłuczemy cały preparat i oczyścimy sierść. Równie ważną czynnością jest suszenie psa. Szczególną uwagę należy zwracać na kufę, bruzdę nosową i uszy. Po osuszeniu ręcznikiem „dosuszamy” psa przy użyciu suszarki.

 Szczególnej troski wymaga wygląd pieska: jego krótka kufa, uszy, pazurki. Przewód nosowy mopsa jest znacznie krótszy niż u innych ras. Efektem tego mogą być problemy z wentylacją zwłaszcza w upalne letnie dni. Należy więc pamiętać o tym, aby pieska nie przegrzewać, na spacery wyprowadzać najlepiej po południu i wieczorem, kiedy jest chłodniej lub w dni mniej słoneczne i wietrzne.
Ważną częścią pielęgnacji mopsa jest czyszczenie bruzdy nosowej, znajdującej się pod fałdem skóry nad nosem zwierzęcia. W miejscu tym może gromadzić się brud i złuszczony naskórek, co może powodować powstawanie infekcji. Zabieg czyszczenia tej bruzdy można przeprowadzić przy użyciu wacika zwilżonego wodą lub mleczkiem kosmetycznym. Taka pielęgnacja wymaga systematyczności i wykonuje się ja przynajmniej raz w tygodniu, a w upalne dni częściej, zależnie od powstałej konieczności.
Kolejnym elementem higieny mopsa jest czyszczenie uszu. Do zabiegu wykorzystać można wacik. Po oczyszczaniu nim ucha, przeciera się ucho specjalnym płynem przeznaczonym do pielęgnacji uszu psa.
Obcinanie pazurków u mopsów nie zawsze jest koniecznością. Ścierają sobie je podczas spacerów i harców na dworze. Jeśli jednak taka potrzeba zajdzie, warto użyć obcinaczek do pazurków dla zwierząt (w żadnym wypadku nie nożyczek), dzięki czemu mamy pewność, że nie skaleczymy pupila. W sprawie obcinania pazurków warto poradzić się lekarza weterynarii.
Pies ten nie wymaga częstych kąpieli, jest raczej czystym zwierzęciem, pozbawionym charakterystycznego „psiego zapachu”. Warto jednak pamiętać, żeby podczas kąpieli nie przeziębić go, używać szamponów wyłącznie dla psów i przede wszystkim nie zniechęcić i nie wystraszyć.
Nieodłączną częścią pielęgnacji psa jest karmienie. Mops to zwierzę, które lubi zjeść dużo. Dlatego też rozsądny właściciel powinien dozować mu jedzenie. Można próbować samodzielnie przyrządzać posiłki, jednak znacznie łatwiejszym i bezpieczniejszym sposobem karmienia mopsa jest po prostu zastosowanie gotowej karmy, odpowiednio zbilansowanej i dostosowanej do wieku i ogólnego stanu zdrowia psa. Takie karmienie pozwoli uniknąć zwierzęciu nadwagi i problemów zdrowotnych.

Wychowanie:

Mops jest psem układnym i kontaktowym, co nie zwalnia nas z obowiązku wychowania. Jeśli tego nie zrobimy, możemy nieświa­domie utrwalić w nim wiele niepożądanych nawyków, które utru­dnią współżycie, a dla niego mogą być nawet niebezpieczne. Z pro­cesu wychowawczego trzeba wyłączyć dzieci, niczego bowiem go nie nauczą, a zrobią raczej nieposłusznego i rozkapryszonego domowni­ka. Mogą one jedynie brać udział w karmieniu, zabawie i pomagać w utrzymaniu właściwej higieny. Szkoleniem nie musimy się zajmo­wać, choć mu to wcale nie zaszkodzi. Można nauczyć go chodzenia przy nodze, stania, siadania, warowania, pozostawania, przychodze­nia do opiekuna. Przydatne też będą ćwiczenia fizyczne z małym ob­ciążeniem, np. pokonywanie niewielkich przeszkód oraz aportowa­nie wyrzucanych przedmiotów.