Owczarek niemiecki

Owczarek niemiecki

Historia rasy:

 W odległych czasach, owczarki były bardzo zróżnicowane.  W XIX wieku w środkowej Europie w raz z rozwojem miast wzrosła przestępczość i zrodziło się zainteresowaniem psem służbowym.

Hodowlę owczarka niemieckiego budowano na Horandzie i jego potomkach. Świeżą krew wprowadzały specjalnie dobierane suki. tak, od staruszka Hora. Jednakże w wyniku chowu krewniaczego, a także upodobań niektórych hodowców do dużych psów, w początkowych latach hodowla ta przybrała nie taki kierunek jaki planował Stephanitz. W latach dwudziestych owczarek niemiecki był psem wysokim, kwadratowym i niezgrabnym; brak mu było wdzięu i płynności ruchów; odnotowywano także coraz więcej wad charakteru. 

Na szczeście kres temu położyła pamiętna wystawa we Frankfurcie nad Menem w 1925 roku, którą , za sprawą Stephanitza, wygrał Klodo von Boxberg - pies niższy, głębszy, o kątowanych nogach i wydajnym kłusie. Klodo był tak całkowicie różny od swoich poprzedników i konkurentów, że rok1925 został uznany za linię demarkacyjną oddzielająca "starą krew" od "nowej krwi". 
Horand von Grafarth był wzorcowym psem użytkowym. Dzięki Klodowi i jego potomkom, a w tym najsłynniejszemu Utz'owi von Haus Schütting, powrócono do wzorca. Tak, od staruszka Horanda zaczęła się kariera owczarka niemieckiego. 

Jaki jest owczarek niemiecki? 

Owczarek niemiecki to jedna z najpopularniejszych ras na świecie. Wierny przyjaciel, wzorowy pies policyjny i wojskowy, świetny stróż i obrońca, bardzo inteligentny i kochający.

Pierwsze ogólne wrażenie, jakie odnosi się spoglądając na owczarka niemieckiego jest takie, że pies ten jest zwierzęciem silnym, stanowczym i bardzo żywotnym. Te cechy znajdują potwierdzenie przy bliższym poznaniu. Osobnik tej rasy jest bardzo pewny siebie, odważny, wręcz nieustraszony. Gotów bronić swego pana za wszelką cenę. Nie powinien być zaś bojaźliwy i nerwowy. Odznaczać się powinien silnym charakterem z jednoczesną uległością i posłuszeństwem wobec właściciela.

Tym, co wyróżnia owczarki spośród innych ras, jest z pewnością ich wierność i oddanie w stosunku do ich pana i jego rodziny. W stosunku do obcych pies zwykle zachowuje dystans, niełatwo nawiązuje nowe przyjaźnie, ale nie znaczy to, że jest samotnikiem. Wręcz przeciwnie – potrzebuje jak najczęstszego kontaktu z ludźmi, zwłaszcza z właścicielem. Świetnie też czuje się w obecności innych zwierząt, najlepiej zaś – w towarzystwie innych owczarków niemieckich. Pozostawiany na długo samemu sobie, pies tej rasy staje się nerwowy i agresywny.

Jak dbać o owczarka miemieckiego:

Pielęgnacja Owczarka niemieckiego długowłosegonie ogranicza się do dbałości o jego okrywę włosową. Właściciele nie mogą zapominać również o regularnym czyszczeniu uszu i przycinaniu pazurów.

Pielęgnacja okrywy włosowej. Najbardziej pracochłonnym okresem dla właścicieli Owczarków niemieckich jest  pora linienia, która przypada na okres wiosenny i jesienny. Tracenie włosa jest procesem ciągłym i trwa od czterech do sześciu tygodni. W okresie linienia należy wyczesywać martwy włos przynajmniej trzy razy w ciągu tygodnia. Warto w tym celu zaopatrzyć się w odpowiednią szczotkę, grzebień lub zgrzebło. W sklepach zoologicznych kupimy specjalnie profilowane zgrzebła dla psów długowłosych. Należy bowiem pamiętać, że zarówno krótkowłosa, jak i długowłosa odmiana posiadają gruby i gęsty podszerstek.

Czesanie. Wskazane jest, aby właściciel szczotkował psa  w kierunku przeciwnym do naturalnego ułożenia włosa. Po kilku przeciągnięciach zgrzebłem, można powrócić do naturalnego kierunku czesania. Czesanie pod włos ma na celu dokładniejsze oczyszczenie sierści, zwiększenie ukrwienia skóry oraz pozbycie się większych ilości martwego włosa.

W przypadku Owczarka niemieckiego długowłosego kąpiele nie są konieczne. Wystarczy, że zapewnimy psu regularne zabiegi pielęgnacyjne  i będziemy podawać odpowiedni pokarm,  aby sierść była zdrowa i mocna. Kąpiele wskazane jedynie w okresie linienia, nie częściej niż dwa razy do roku. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby pozwolić psu kąpać się w stawie lub jeziorze w okresie letnim czy wiosennym. Owczarki niemieckie wykazują duży pociąg do wody, zatem nie wyznaczajmy im żadnych, sztucznych barier! 

Pielęgnacja uszu. Czynność opiera się na faktycznym sprawdzeniu stanu uszu naszego czworonoga. Wewnętrzna część ucha ma barwę jasnoróżową; woszczyna nie występuje w dużej ilości.

Pielęgnacja uzębienia. Do najczęstszych problemów związanych z jamą ustną zaliczamy tworzenie się kamienia nazębnego. Aby zapobiec postępującej degradacji uzębienia, przynajmniej raz w miesiącu dokonujmy oględzin i codziennie podawajmy psu specjalne kostki, ścierające kamień nazębny. Dokonujemy tego oczywiście zaglądając psu do pyska, w przypadku wystąpienia kamienia nazębnego możemy próbować usunąć go sami lub udać się z naszym czworonogiem do specjalisty.

 
Pielęgnacja łap. Pielęgnacja łap ogranicza się do przycinania pazurów. Jako, że pazury Owczarka są zazwyczaj mocne i twarde, powinniśmy zaopatrzyć się w specjalny obcinak, albo regularnie odwiedzać gabinety weterynaryjne.

Pielęgnacja Owczarka niemieckiego długowłosego to także dopilnowanie terminów wszystkich szczepień, jak też stosowanie preparatów odrobaczających. To jak będzie wyglądał i czuł się nasz podopieczny, zależy w dużej mierze od nas samych.

 

Wychowanie: 

 

Wychowanie to raczej proces mający na celu wykształcenie w naszym podopiecznym pożądanych zachowań i wykorzenienie (bądź niedopuszczenie do powstania) niepożądanych nawyków.

Chodzi o to, by nauczyć psa, jakie zasady panują w domu i poza nim, wpoić mu, jak powinien zachowywać się względem nas, domowników, pozostałych ludzi oraz przedstawicieli swojego gatunku.

Wychowanie to także proces zmierzający do nauczenia psa posłuszeństwa.

O ile nie każdy pies musi nauczyć się efektownych sztuczek, o tyle zdecydowanie wszystkie czworonogi powinny zostać prawidłowo ułożone.

Jeżeli zrezygnujemy z wpojenia podopiecznemu podstawowych zasad i nawyków, liczmy się z tym, że może pojawić się u niego szereg niepożądanych cech. Pies może np. starać się podporządkować sobie domowników, uciekać w czasie spacerów i wbiec na ruchliwą jezdnię, czy regularnie dewastować przedmioty znajdujące się w naszym domu.